De haren in de kroes..

Afgelopen zaterdag was een ontzettende bad hair day voor de heren van Unitas. De revenge-derby tegen Gemert. Zij kwamen hun haar weerhalen, nadat Unitas enkele maanden geleden aan het langste haartje trok en Gemert met 0-4 versloeg. Daar hadden zij nog veel pijn van in het haar. Het credo voor vandaag was, als altijd, de tegenstander met huid en haar verslinden. En daarvoor ook alles op haren en snaren te zetten.

In de eerste set gaf Unitas wederom te kennen de wilde haren nog niet te zijn verloren. Die werd met overmacht binnen gehaald. Maar in de tweede set zat er bij Unitas een haar in de boter. De Heeren van Gemert grepen de gelegenheid bij de haren. Ook zij waren bereid om onze haren te krenken en showden de haren op de tanden.  Op een haartje na misgrepen de mannen van Unitas de tweede set (22-25).

Coach Casper stelde ons gerust met de woorden: “Als ik mijn haar verlies, draag ik een pruik”. Met andere woorden: geen zorgen; koppie leeg; en het haar van de hond erop. En zo geschiedde. De derde set was een evenbeeld van de eerste en Unitas vloog Were-di weer vol in de haren. Wederom een hele duidelijke setwinst (25-16). Maar… toen kwam set vier… Set vier heeft ons de haren ten berge doen rijzen. Gemert startte weer sterk en dat zat ons niet naar het haar. We waren met momenten sterk en in andere momenten wisten wij van haar noch pluim. We speelden met momenten degelijk en gecontroleerd en met momenten met wilde haren in de neus. En zo verspeelde we de vierde set (22-25) en moesten we ons opmaken voor een vijfde.

Helaas was ook de vijfde voor ons geen succes (13-15). Welke verklaringen voor dit verlies nu opbouwend zijn, welke leerzaam, of welke er met de haren bij gesleept werden, geen idee. Maar feit is, dat we het deze keer slechts met 2 punten moesten doen.

Met tranen in de ogen en de handen in het haar verlieten we het strijdtoneel. Hopelijk volgende keer meer pruik.

Zaterdag 3 februari thuis tegen VC Volt, tot dan!